•• Onze stelling: "Elke tuin waar Stokrozen jaarlijks worden aangeplant, komen Stokroossnuitkevers voor.". Maar klopt dit ook? Wij zijn eigenlijk vrij nieuwsgierig om te weten of deze kever een ruime verspreiding kent. Het dier is bovendien zeer gemakkelijk te vinden en te herkennen.

-> De Stokroossnuitkever meet slechts 2,5 millimeter. Toch is de kever gemakkelijk te vinden. Het diertje heeft een grijze schijn, de poten zijn oranje tot geel en de kevers hebben een bijzonder lange snuit. De snuit van het vrouwtje heeft zelfs de lengte van het lichaam! Ze zitten uitsluitend op hun voedselplant.

Foto: Louis-Philippe Arnhem

Zoeken naar Stokroossnuitkevers duurt nog geen minuut! Om de Stokroossnuitkever te vinden, zijn geen bijzondere inspanningen nodig. Kijk in je eigen tuin, de tuin van een buur, familie of vriend. Er moeten Stokrozen aanwezig zijn! Ze zitten vooral rond de bloemen of bij de zaadknoppen. De Stokroossnuitkevers zie je zeer gemakkelijk op de bloemstengels rond de knoppen. Koppeltjes paren voornamelijk op de nog niet geopende bloemknoppen.

Wat doe je als je een Stokroossnuitkever ziet? Je mag de plaatsgegevens aan ons doorgeven. Als je het km-hok van de vindplaats kent, is dat uitstekend. Maar straat en huisnummer volstaat ook. Geef dan meteen even door hoeveel kevers je gevonden hebt. De kevers kan je ook inzamelen. Met een leeg potje voor fotofilms gaat dat goed. Als je ons dan een signaal geeft, komen wij de diertjes ophalen.

>> Waarnemingen kan men melden aan : werkgroep@ongewervelden.be
>> De kevers kunnen ook worden binnengebracht op het Groene Huis in Bokrijk. Ter attentie van LIKONA, werkgroep ongewervelden.

Wat noteert u zeker? 1. datum, 2. gemeente, 3. straatnaam en huisnummer (of km-hok) en 4. aantal kevers.

Onderstaande kaart toont het resultaat van de waarnemingen uit 2005.
Zonder jullie hulp was dit nooit mogelijk geweest.


Verspreidingskaart van A. longoristre in Vlaanderen op basis van de laatst verwerkte gegevens (17-xi-2005).
De blauwe cirkel geeft de eerstwaarneming aan voor Vlaanderen. Het blauwe stipje toont de Limburgse eerst-
waarneming. Beide blauwe stippen waren tot voor de inventaris (mei 2005) de enig bekende locaties voor de soort.

Van wie zijn de km-hokjes? Waarnemingen van: Louis-Philippe Arnhem (Heverlee), Michel Asperges (Ezemaal), Bart Bosmans (Genk), Jos Bruers (Antwerpen), Lisette Coenen (Hasselt), Luc Crevecoeur (Genk), Jaak Evens (Peer), Annita Gijbels (Hoeselt), David Muls (Elewijt), Jorgen Ravoet (Zemst), Eugène Stassen (Millen), Geert Sterckx (Kessel-Lo), Leo Thomassen (Sint-truiden), Carlos Van De Ginste (Vichte), André Vandesande (Herk-de-Stad), Francis Verbeelen (eerstwaarneming, Antwerpen) en Bart Vercoutere (Leuven).
Hebben gezocht, maar Stokroossnuitkeverloos gebleven: Koen Berwaerts (Heverlee), Mady Buntinx (Genk), Jos Cuppens (Boutersem), David Pollet (Ledegem), Paula Ulenaers (Beringen), Willy Vandemaele (Deerlijk)

•• Onze stelling? "Elke tuin met Stokroos zijn Stokroossnuitkevers?" Een voorlopig overzicht. In het totaal hebben 23 personen aan de inventaris meegedaan. Hiervan zijn slechts 6 waarnemers 'Stokroossnuitkeverloos' gebleven. De oproep heeft 26 nieuwe kilometerhokken opgeleverd. Dat is een knap resultaat. Er zijn uiteraard meer waarnemingen doorgegeven. Deze bevonden zich vaak in hetzelfde kilometerhok als een andere waarneming. De kever blijkt talrijk voor te komen in tuinen die dicht bij mekaar liggen.

Dit versterkt ons vermoeden dat het dier een ruime verspreiding kent. Toch worden niet alle Stokrozen door de Stokroossnuitkever bezocht. Zes waarnemers hebben hun zoektocht negatief moeten afsluiten. Ondanks zijn ruime verspreiding, is het dier dan toch (nog) niet algemeen te noemen voor de Vlaamse tuinen. Aan zijn voortplantingsvermogen zal het niet liggen. Er werden waarnemingen doorgegeven van 100 diertjes voor slechts enkele Stokroosplanten.

De kever kent een actief kolonisatievermogen. Maar om in Vlaanderen dermate verspreid voor te komen, is de periode tussen 2003 en 2005 toch vrij kort. Dit volgt de idee dat Apion longirostre al een sterke vestiging kende, maar vrij lang 'onontdekt' is gebleven. Reden? Tuinen worden vrij weinig systematisch onderzocht. Voor conclusies is het nog vroeg. Er zijn provincies ondervertegenwoordigd en 26 nieuwe hokken is echter te mager om verspreidingspatronen uit af te leiden. Volgend jaar beter?

Apion longirostre, or Hollyhock Weevil, is an invasive species that has succeeded in colonising large parts of Europe within in a short period of time. This tiny Apion can be mainly found in gardens. It feeding relation is strictly connected to Hollyhock. First observations for Belgium were made in 2003 (Antwerp, Verbeelen Francis, KVVE). For the province of Limburg, this species has been found in 2004 and again in 2005 in the same garden plot. Because the species is easy to recognise and to find, we posted a call for observations.